Beschrijving
Tijdens de eerste helft van de Tweede Wereldoorlog was de Messerschmitt Bf109 E de belangrijkste jager van de Duitse luchtmacht. De E-4 had een 1.100 pk Daimler Benz DB 601Aa motor en was bewapend met twee 7,9 mm mitrailleurs op de neus evenals een 20mm kanon op elke vleugel. Met een uitstekende acceleratie en duikvlucht capaciteit waren de E-type vliegtuigen de RAF Hawk Hurricane’s de baas en evenaardden ze de Spitfires tijdens de Battle of Britain. Echter, met een vliegbereik van slechts 560km, waren de E-4 toestellen beperkt tot slechts vijftien minuten verblijf in het Britse luchtruim. Duitse bommenwerpers kregen onvoldoende steun en leden zware verliezen. Als gevolg hiervan eindigde de strategie van de Luftwaffe om Engeland tot overgave te bombarderen in een mislukking. Om dit nadeel te compenseren werden de E-4’s uitgerust met een extra 300L brandstoftanks. Deze verbeterde jagers, genaamd E-7, werden voor het eerst ingezet aan het eind van 1940. Na de Battle of Britain werden de E-4/7 vliegtuigen naar de frontlijn van Noord-Afrika gestuurd. Na het gereed komen van de Bf109 type F werd de E-4/7 teruggetrokken uit de frontlinies. Echter, sommige veteraan piloten bleven de E-4/7 nog gebruiken voor ground support taken tot aan de zomer van 1942.
